​ 
? قال الامام العسكرى عليه السلام:
 ما أقبَحَ بِالمُؤمِنِ أن تَكونَ لَهُ رَغبَةٌ تُذِلُّهُ ؛ 
? امام حسن عسكرى عليه السلام فرمودند:
 چه زشت است براى مؤمن كه خواسته اى داشته باشد كه او را به خوارى كشاند.
تحف العقول ، ص 489 .

وَ لاٰ تَرْکَنُوا إِلَی الَّذِینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ النّٰارُ وَ مٰا لَکُمْ مِنْ دُونِ اللّٰهِ مِنْ أَوْلِیٰاءَ ثُمَّ لاٰ تُنْصَرُونَ
 ترجمه؛

 و به ستمگران تمایل و تکیه نکنید که آتشِ (عذاب) شما را فرا می‌گیرد و (در این صورت) برای شما در برابر خداوند، هیچ دوست و سرپرستی نیست، پس (از هیچ ناحیه ای) مورد کمک قرار نخواهید گرفت.
تفسیر؛
1⃣ هرگونه تمایل واعتماد به ستمگران داخلی وخارجی، ممنوع است. «لاٰ تَرْکَنُوا» (ستمگران، لایق پیروی و رهبری نیستند)  
2⃣ تکیه بر ستمگران، گناه کبیره است. (هر گناهی که قرآن درباره ی آن وعده ی آتش داده، گناه کبیره است) لاٰ تَرْکَنُوا… فَتَمَسَّکُمُ النّٰارُ  
3⃣ به جای تمسّک به ظالم، به خدا توکّل کنیم. «وَ مٰا لَکُمْ مِنْ دُونِ اللّٰهِ مِنْ أَوْلِیٰاءَ»  
4⃣ نتیجه ی تکیه بر ستمگران، غربت و تنهایی است. «ثُمَّ لاٰ تُنْصَرُونَ»

?مقصود از قرآن، این نبود که کلام زیبایی را ارائه کند تا فصحاء و بلغاء و شعرا و مانند اینها در مقابل آن تصدیق کنند و به زانو دربیایند و مجبور بشوند بگویند این خوب است، زیبا است؛ مقصود این نیست فقط؛ مقصود این است که ما از این دریچه، از دریچه‌ی زیبایی، خودمان را برسانیم به آن فضای بوستانِ پُربرکت و پُرشکوه معارف قرآنی؛ مقصود این است. هرچه که لفظ قرآن زیبا است، هزار برابر -حالا من هزار را به عنوان یک حرف رائج عرض میکنم؛ شاید هزاران برابر، ما که قادر به اندازه‌گیری نیستیم- معنای قرآن و معارف قرآن زیباتر است. چه کسی آن را میفهمد؟ آن کسی که تدبّر کند، درِ دل را باز کند، این حقایق را به دل راه بدهد. در هر عصری، در هر زمانی، اگر انسانی که با مسائل زندگی سروکار دارد و مسائل زندگی برایش مهم است، با قرآن این‌جور ارتباط نزدیک داشته باشد، معجزه‌ی قرآن را درمی‌یابد؛ بعضی کمتر بعضی بیشتر؛ در بعضی زمانها کمتر در بعضی زمانها بیشتر.

? بیانات در تاریخ ۹۵/۰۳/۱۸

▫️ﺻﺒﺢ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺘﻮﻟّﺪ ﺷﺪ ﻫﺮ ﺑﺘﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺟﺎﻯ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻮﺩ ﺑﺮ ﺭﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻮﺍﻥ ﻛﺴﺮﻯ ﻳﻌﻨﻰ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻋﺠﻢ ﺑﻠﺮﺯﻳﺪ ﻭ ﭼﻬﺎﺭﺩﻩ ﻛﻨﮕﺮﻩ ﺁﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﭼﻪ ﺳﺎﻭﻩ ﻛﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻧﺪ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺧﺸﻚ ﺷﺪ ﻭ ﻭﺍﺩﻯ ﺳﻤﺎﻭﻩ ﻛﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻮﺩ ﻛﺴﻰ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﺭﻯ ﺷﺪ ﻭ ﺁﺗﺸﻜﺪﻩ ﻓﺎﺭﺱ ﻛﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﺐ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺍﻧﺎﺗﺮﻳﻦ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﻣﺠﻮﺱ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﺐ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺷﺘﺮ ﺻﻌﺒﻰ ﭼﻨﺪ ﺍﺳﺒﺎﻥ ﻋﺮﺑﻰ ﺭﺍ ﻣﻰ ﻛﺸﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺟﻠﻪ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺍﺧﻞ ﺑﻠﺎﺩ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻃﺎﻕ ﻛﺴﺮﻯ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻧﺶ ﺷﻜﺴﺖ ﻭ ﺩﻭ ﺣﺼّﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺁﺏ ﺩﺟﻠﻪ ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻗﺼﺮ ﺍﻭ ﺟﺎﺭﻯ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﻧﻮﺭﻯ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﺐ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺣﺠﺎﺯ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻛﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺸﺮﻕ ﺭﺳﻴﺪ…

خداوند متعال  ، از ما بندگانش میخواهد که  از گناهان و معاصی دست کشیده  و توبه و بازگشت به خالقمان نماییم ! پس بیایید همگی دسته جمعی ، توبه و استغفار کنید!!
?قالَ قَتَادَةُ: إِنَّ اللَّهَ خَوَّفَ النَّاسَ بِمَا يَشَاءُ مِنْ آيَاتِهِ لَعَلَّهُمْ يَعْتَبِرُونَ وَيَذَّكَّرُونَ وَيَرْجِعُونَ، ذُكر لَنَا أَنَّ الْكُوفَةَ رُجِفَتْ عَلَى عَهْدِ ابْنِ مَسْعُودٍ فَقَالَ: يَا أَيُّهَا النَّاسُ، إِنْ رَبَّكُمْ يَسْتَعْتِبُكُمْ فَأَعْتِبُوهُ.

( تفسیر ابن کثیر 5 / 91 )
?ترجمه :  

یکی از بزرگان تابعین ، به نام  ( قتادة بن  دعامة السدوسي ) رضی الله عنه میفرماید : 

« خداوند متعال بندگانش را با هر آنچه  از آیات و نشانه های قدرتش که بخواهد ، میترساند  تا آنها عبرت و تذکر گرفته و از گناه و معاصی دست کشیده و  بسوی الله بازگردند . بزرگانمان برای ما نقل نموده اند که در دوران إمارت صحابی بزرگوار عبدالله بن مسعود رضی الله عنه  بر شهر کوفه ، زلزله ای آمد ، پس عبدالله بن مسعود رض ، خطاب به مردم شهر فرمود : 

ای مردم! پروردگار شما با این گونه وقائع ، از شما میخواهد که توبه و استغفار نموده و بسوی الله بازگشته و خالقتان را از خودتان راضی گردانید ، پس چنین کاری بنمایید ».
اللهم لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّا كُنْا مِنَ الظَّالِمِينَ ، نستغفرک و نتوب إلیک ، فتب علینا و اعف عنا و اغفر لنا و ارحمنا یا مولانا یا أرحم الراحمین. آمین.