برگی از نهج البلاغه
حضرت علی ع نهج البلاغه حکمت ۳۷۹:
ای فرزند آدم! روزی دو نوع است: یکی روزی که تو در جستجوی آن هستی ودیگر آن که او در جستجوی توست که اگر به دنبال آن نروی او به سراغت خواهد آمد.
بنابراین غصه سال خود را بر اندوه امروز اضافه مکن؛ زیرا برای تو اندوه همان روزی که در آن هستی، کافی است. پس اگر سال آینده جزء عمرت باشد، همانا خدای بزرگ در هر روز سهم تو را خواهد داد و اگر جزء عمرت نباشد، پس چرا غم و اندوه چیزی را بخوری که مربوط به تو نیست.
(اگاه باش) که هرگز جوینده ای در گرفتن سهم روزی تو بر تو پیشی نگیرد،و آن را از دست تو بیرون نتواند آورد،و آن چه برایت مقدر شده بی کم و کاست به تو خواهد رسید.