تواضع و اخلاص چوپان
بزرگی میفرمود پدروپسری از بیابانی در حال عبور بودند که به اذن الله (ج) اجل پدر فرا رسید و در همان منطقه بیابانی فوت کرد. 
پسر این مرد باتوجه به وسایل و امکاناتی که در اختیار داشت پدرش را غسل داد و کفن کرد و منتظر ماند تا شخصی عبور کندو بر جنازه پدرش نماز بخواند وسپس پدرش را دفن کند. 
بعد از چند دقیقه چوپانی با گوسفندانش از آنجا گذشت. این پسر از چوپان تقاضا کرد که برجنازه پدرش نماز بخواند

*چوپان شروع به نماز خواندن کرد و بعد ازچند دقیقه گفت که اکنون پدرت را دفن کن.*
*پسر با تعجب از این چوپان پرسید تو که نماز جنازه را به طور صحیح انجام ندادی! نه دعایی کردی، نه تکبیری ونه…! فقط اندکی با خود زمزمه کردی.*
چوپان گفت که من نماز جنازه را خواندم، بنابراین سوالی نپرس و پدرت رادفن کن. 

فرزند پدر خودش را دفن کرد و *شب احوال پدرش را در خواب دید که پدرش بسیار خوشحال وشادمان بود.*پسر در عالم خواب از پدرش پرسید که:ای پدر برای چه اینقدر شادمان و خوشحالی؟؟ 
پدرش در جواب گفت که من *فقط و فقط به برکت دعایی که این چوپان در نماز جنازه من خواند اینچنین خوشحالم.* 
فردای آن شب پسر نزد چوپان رفت و ازاو پرسید که تو در نماز جنازه چه دعایی در حق پدر من کردی که من اورادر عالم خواب بسیار شادمان دیدم. 
*چوپان در جواب گفت که من در حال نماز با خدا مناجاتی کردم : «گفتم ای خدا ؛ اگر این مسافر امشب مهمان من میبود، من حتما یکی از گوسفندانم را سر میبریدم واز او پذیرایی میکردم، ولی امشب این شخص مهمان توست، ببینم تو با او چه کار میکنی…»وگویا به خاطراین حرف۷ من دریای رحمت خدا به جوش آمد و پدرت را در جواربهترین نعمتهای خودش جادادوعلت شادمان بودن پدرت نیز همین است.* 
 نکته ای که در این داستان قابل تامل هست اینه که دعای این چوپان به خاطر *تواضع واخلاصی* که داشت چقدر کار ساز شد، *همچنین اینکه خداوند اندک پذیر مهربان هست و با کوچکترین بهانه ای بندگان خود را عفو میکند.* بنابراین بیاییم ومعبودی را که واقعا قابل ستایش و کرنش هست را عبادت کنیم، *معبودی را که در این شبها ندا میدهد  «کجایند آنهایی که دعا کنند و من اجابت کنم. کجایند آنهایی که از من بخواهند ومن خواسته هایشان را برآورده سازم وکجایندآنهایی که…»* 
اگر تا الان کوتاهی از ما سرزده، بیاییم از همین الان  به سمت خداوند برگردیم ودر سجده ها و در خلوتهای خود با خدای خود مناجاتی داشته باشیم واشکی برگونه روان سازیم، بیاییم غمها و مشکلات خود را با او درمیان بگذاریم وبه هر نحوی شده پروردگار خودرا از خود راضی کنیم واز هرچیزی که بین ما و خدایمان پرده وحجاب میشود دست بکشیم و از ته دل ازهمه اشتباهات و خطا ها توبه کنیم، باشد که خداوند سختیهایی را که به خاطررسیدن به او تحمل میکنیم بادیدار خودش درجنت الفردوس تسکین دهد.*
آمین یا رب العالمین