آیه ۱۲۲ از سوره مبارکه هود؛
متن آیه؛
وَ لِلّٰهِ غَیْبُ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَیْهِ یُرْجَعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ وَ مٰا رَبُّکَ بِغٰافِلٍ عَمّٰا تَعْمَلُونَ
ترجمه؛
و نهان آسمان و زمین تنها برای خداوند است و تمام امور به او باز گردانده می‌شود، پس بنده ی او باش (و تنها او را پرستش کن) و بر او توکّل نمای و پروردگارت از عملکرد شما غافل نیست.
تفسیر؛
۱. آگاهی از اسرار جهان مخصوص خداوند است. «لِلّٰهِ غَیْبُ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ»
۲. زمین و آسمان (تمام هستی)، علاوه بر ظاهر، دارای غیب و نهانی نیز هست.
«لِلّٰهِ غَیْبُ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ»
۳. مرجع همه چیز او و بازگشت هر چیزی به سوی اوست. «إِلَیْهِ یُرْجَعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ»
۴. ایمان به غیب، زمینه ساز عبادت وتوکّل بر خداوند است. لِلّٰهِ غَیْبُ… فَاعْبُدْهُ
۵. هر کس به خداوند توکّل کند، مورد لطف او قرار می‌گیرد. وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ وَ مٰا رَبُّکَ بِغٰافِلٍ…